Dünyanın En İyi Beş Geri Dönüşüm Ülkesi

Birleşmiş Milletler'in 2018 rakamlarına göre, Dünya'da her yıl 11,2 milyar ton katı atık üretiliyor ve bu, tüm küresel sera gazı emisyonlarının yaklaşık %5'ine katkıda bulunuyor.

Bu istatistikler göz önüne alındığında, dünyanın dört bir yanından büyük ulusların hükümetleri geri dönüşüm programları geliştirmek için daha çok çalışıyorlar.

Geçen yıl belirlenen Avrupa Birliği hedefleri, üye ülkelerin 2030 yılına kadar tüm paketlenmiş ürünlerin en az %70'ini geri dönüştürmesini ve 2035 yılına kadar ev geri dönüşüm oranlarının %65 olmasını gerektiriyor.

2018'de çevre danışmanlık firması Eunomia Research and Consulting, dünyadaki geri dönüşüm oranları açısından en iyi ülkelerle ilgili verileri yayınlamak için Avrupa Çevre Bürosu ile birlikte çalıştı.

Rapora göre en iyi beş geri dönüşüm ülkesine bir göz atıyoruz.

1.Almanya – %56.1

2016'dan bu yana Almanya, geçen yıl ürettiği tüm atıkların %56,1'inin geri dönüştürülmesiyle dünyanın en yüksek geri dönüşüm oranına sahip.

1990'da Almanya, çöp sahası sorunlarının potansiyel artışını önlemeye yardımcı olmak için bir paketleme denetimi gerçekleştirdi.

Bunu önlemeye yardımcı olmak için, politikacılar geliştirdikleri ambalaj atıklarından üreticileri sorumlu tuttu.

Üreticilerin buna yanıtı, evlerden ve işletmelerden atıkları toplamak için dünyanın ilk düello geri dönüşüm sistemi olan “Yeşil Nokta”yı yaratmak oldu.

Bu işbirliği, Almanya'daki geri dönüşüm oranının 1991'de %3'ten %56,1'e yükselmesine yol açmıştır.

Ocak 2019'da ülke, Alman Ambalaj Yasası'nı uygulamaya koydu.

Mevzuatın temel amacı, ambalaj atıklarının çevre üzerindeki etkisini önlemek veya azaltmak ve perakendecileri çevre dostu ürünlerin kullanımını teşvik etme konusunda daha sorumlu kılmaktır.

Avrupa Birliği'nin bir üyesi olarak Almanya, sürdürülebilir ürünleri norm haline getirmeyi amaçlayan Döngüsel Ekonomi Eylem Planı'na da katılıyor.

Kurallar ayrıca tek kullanımlık ürünleri kısıtlamakta ve ticaret bloğunda satılmayan dayanıklı malların imhasını yasaklamaktadır.

2. Avusturya – %53.8

Avusturya, 2018'de %53,8 geri dönüşüm oranıyla Eunomia listesinde ikinci sırada yer alıyor.

Ülkede, çöp sahasına gidecek belirli atık türleri için genel bir yasak var.

Toplam organik karbon emisyon oranı %5'in üzerinde olan bütün ürünler yasaklanmıştır, bu da aslında çevreye zarar verebilecek herhangi bir ambalajın yere düşmesini engeller.

Almanya gibi Avusturya da bir üretici sorumluluğu modeli uygulamaktadır. Ülkede bu sistemleri çalıştıran firmaların en bilineni Altstoff Recycling Avusturya (ARA) firmasıdır.

ARA 1993 yılında kurulmuştur ve firmaya ödeme yapan işletmelerin atık yönetiminden sorumludur, ayrıca geri dönüşümün önemi hakkında gençleri eğitmek için çizgi roman ve boyama kitapları içeren öğretim materyalleri sunmaktadır.

Mart 2020 itibariyle, Avusturya'daki üreticilerin belirli türde plastik poşetleri ithal etmeleri ve satmaları yasaklandı ve perakendeciler bu tür plastik poşetleri Haziran 2020'den itibaren ülkede ihraç edemiyor.

3. Güney Kore – %53.7

İlk beşte Avrupalı ​​olmayan tek ülke olan Güney Kore, 2018'de %53,7 geri dönüşüm oranına sahipti.

Özel şirketlerin atıkları topladığı ve kâr amacıyla sattığı bir sistemle şimdiye kadar başarı elde etti.

Ancak bu, komşu Çin'in kendi çevre politikasını değiştirme kararı alması ile değişti.

Nisan 2018'de Çin plastik atık ithalatını yasakladı ve Kore’nin geri dönüşüm malzemesini sattığı en büyük pazarın böyle bir karar alması bir sorun oluşturdu.

Koreli işletmeler artık geri dönüşüm programından fazla para kazanamıyordu, bu da çalışanların işten çıkarılmasına ve sokaklarında plastik atıkların birikmeye başlamasına neden olmuştu.

Bu sorunlar, hükümetin geri dönüşüm şirketlerine mali yardım sağlamayı kabul etmesi ile son buldu.

Atık yönetimi krizi hakkında yorum yapan eski Çevre Bakanı Kim Eun Kyung şunları söyledi: “Plastik atık krizini çözmek için toplumun bir bütün olarak üretim, tüketim, geri dönüşüm ve hatta kültürü değiştirmesi gerekiyor.”

Güney Kore o zamandan beri 2020 yılına kadar hem renkli plastik şişelerin hem de PVC'nin yasaklanmasını içeren politikalar uyguladı.

Ayrıca, 2027 yılına kadar bu ürünlerden tamamen kurtularak, tek kullanımlık bardakları ve plastik vidaları azaltacak ve sonunda kullanımdan kaldıracaktır.

Buna ek olarak Şubat 2020'de Güney Kore çevre bakanlığı atık kağıt ithalatını azaltmaya yönelik genel bir politika yayınladı.

Ayrıca, geri dönüştürülebilir plastik şişeleri diğer geri dönüştürülebilir maddelerden ayrı toplayarak yerli geri dönüşüm plastik şişelerini iyileştireceğini söyledi.

Genel olarak, Güney Kore hükümeti 2022'nin başına kadar yılda 100.000 ton plastik şişe toplamayı hedefliyor.

4. Galler – %52.2

Listedeki en küçük ülke, ancak 2018'de kaydedilen %52.2 geri dönüşüm oranı söz konusu olduğunda Galler yüksek uçuyor.

Ülkenin hükümeti tarafından belirlenen anayasal kurallar nedeniyle, politikacıların sürdürülebilir kalkınmayı teşvik etmeye yardımcı olmak için yasal bir görevi vardır.

İngiltere'nin geri kalanı gibi, Galler'deki geri dönüşüm de yerel yönetimler tarafından işletiliyor.

Bununla birlikte, Galler Meclisi, belediyeler tarafından finanse edilebilecek yerel bölgelere bir kurtarma sistemi teklif etti.

2010 yılında yola çıkarak, 2025 yılına kadar ülke genelinde %70 geri dönüşüm oranına sahip olmayı hedefliyorlar.

Geri dönüşüm sistemi o kadar başarılı oldu ki, 2019/2020 itibariyle %64 olan geri dönüşüm hedefine dört yıl erken ulaştılar.

Temmuz 2020'de Galler hükümeti, bir dizi tek kullanımlık plastik ürünü yasaklama planlarına ilişkin bir istişare başlattı.

Bir dizi tek kullanımlık, geri dönüşümü zor ve yaygın olarak çöpe atılan pipetler, pamuklu çubuklar, polistiren yiyecek ve içecekler gibi bir dizi plastik madde, muafiyetlere tabi olarak 2021 sonbaharından itibaren yasaklandı.

5. İsviçre – %49.7

İlk beşin son ülkesi olan İsviçre, 2018'de %49,7 geri dönüşüm oranına sahip.

Pek çok kişi tarafından dünyanın en iyilerinden biri olarak gösterilen ülkedeki geri dönüşüm sisteminin anahtarlarından biri, evlerin ve işletmelerin ürettikleri geri dönüştürülemeyen atıklar için ödeme yaptığı “kirleten öder” politikasından kaynaklanmaktadır. .

Avusturya ve Almanya'dan farklı olarak, bu ilke hem halk hem de üreticiler tarafından üstlenilir, yani sıradan vatandaşlar geri dönüşüme teşvik edilir.

Bu politikanın yanı sıra çöplük atıkları için çöp torbaları da vergilendirilir.

Teneke ve alüminyum kutular, ampuller, kağıt ve elektronik ürünler gibi yaygın olarak kullanılan ev eşyaları geri dönüştürülebilir ve bunlar genellikle süpermarketlerde bulunan ülke genelindeki geri dönüşüm noktalarına götürülür.

Bu yazıda NS Packaging'den Thomas Parker'ın makalesinden (https://www.nspackaging.com/analysis/best-recycling-countries/) ve Eunomia Research and Consulting ve Avrupa Çevre Bürosu'nun birlikte hazırladığı “En iyi beş geri dönüşüm ülkesi” raporundan faydalanılmıştır. (https://www.eunomia.co.uk/countries-reporting-highest-recycling-rates-challenged-by-new-research/)